WONEN
Als je, zoals ik, in een instelling woont, is het lastig, dat je in een aantal zaken afhankelijk bent van anderen. Bijvoorbeeld met wie je woont. Wat als de klik er niet is met je medebewoners!? Wanneer wil je douchen?, en kan dat dan?, enzovoort..
Toch leidt ik een volwaardig leven, ik lach, ik geniet van de zon, een goed gesprek waarbij ik een luisterend oor bied en neem.

Ik wil dat ze mij op een volwassen manier en gewoon behandelen. Als de volwassen vrouw van 43 die ik ben. Niet op een kinderachtige manier. Vervelend vind ik het als er direct een oordeel wordt gegeven als ik iets vraag. Ik zou het fijn vinden als ik meer volgens mijn eigen regels kan leven en dat sommige regels worden versoepeld, die niet zo passen bij mij.